یکی از رفقا با حالتی که معلوم بود دارد پُز می‌دهد، گفت: آقا که آمده‌اند قم، شماها به چه امیدی تهران مانده‌اید؟ یک لحظه ماندم چه بگویم … برای اینکه جلو قمی جماعت کم نیاورم گفتم: آقا که کلن تهران هستند حالا یک چند روزی هم آمده‌اند میهمان حضرت معصومه (س) شده‌اند، این وسط تو را سننه؟! ××× اما واقعیتش این است که تهران بدون آقا تحمل کردنی نیست ؛ این را از حال و هوای این روزها، خوب می‌شود حس کرد. کاش زودتر این پنج شش روز باقی مانده از سفر هم بگذرد …
